Historia
RKS Łubnica

Nasza siedziba

Łubnica, ul. Dożynkowa 5 64-050 Wielichowo, Wielkopolska

Nasza siedziba znajduje się w Łubnicy położonej w pobliżu Grodziska Wlkp. Sprawdź dojazd do RKS Łubnica.

.........................

Galeria zdjęć archiwalnych

Historia RKS Łubnica

Rolniczy Kombinat Spółdzielczy w Łubnicy powstał w 1953 roku.

Trudne początki

Założenie spółdzielni produkcyjnej w Łubnicy mozna odtworzyć dość dokładnie, dzięki zachowanym dokumentom. Wynika z nich, że 14 lutego 1953 r. o godz. 15:00 rozpoczęto w świetlicy gromadzkiej zebranie, którego celem było założenie rolniczej spółdzielni produkcyjnej w Łubnicy.

W zebraniu tym wzięło udział 65 osób, tj. około 10% mieszkańców wsi. Wybrano prezydium zebrania i omówiono statut Spółdzielni, który przyjęto za podstawę działalności.
Spółdzielnia przyjęła nazwę Rolniczy Zespół Spółdzielczy "Przodownik" w Łubnicy.
Członkami założycielami byli: Ludwik Badura, Gracjan Bilski, Leon Brembor, Maria Bosa, Wojciech Czub, Hipolit Małyszczyk, Czesław Magdziarski, Jan Papierz, Stefan Papierz, Bronisław Kaźmierczak, Władysław Palicki, Ludwik Szeląg, Wojciech Stachowski.
Na zebraniu wybrano Zarząd, który upoważniono do zaciągania kredytów na potrzeby inwestycji. Podjęto uchwałę o zakupie jednej krowy i trzody chlewnej. Postanowiono podjąć starania o wymianę ziemi i o przydział 20 ha łąki. Zebranie zakończyło się o godz. 20:45.
Historia potoczyła się dalej.

14 marca 1953 r. dokonano wpisu do rejestru spółdzielni w Sądzie Powiatowym w Lesznie - w Wydziale Rejestrowym pod nr R.S./VII.349. Z odpisu notatki sądowej wynika, że przedmiotem działania Spółdzielni w Łubnicy było współne prowadzenie gospodarstwa wiejskiego.
Udział wynosił 15 zł od głowy rodziny, a 3 zł od pozostałych domowników. Założycielami Spółdzielni w Łubnicy byli przeważnie ludzie w średnim wieku. Założyciele wnieśli do zespołowego gospodarowania warsztaty rolne o przeciętnej wielkości 7,69 ha. Spółdzielnia w dysponowała powierzchnią 100 ha. Posiadano 10 koni z uprzężą, 9 wozów roboczych i 3 pługi. Wartość ówczesnego majątku Spółdzielni oszacowano na 38150 zł (marzec 1953). Społeczność spółdzielcza w Łubnicy liczyła 52 osoby (mniej niż 10% mieszkańców).

Latem 1955 r. od Państwowego Funduszu Ziemi Spółdzielnia otrzymała budynki inwentarskie i dom mieszkalny. Wzbogaciła się również o używane urządzenia: płuczkę do ziemniaków, parnik na 400 kg z kotłem, rozpylacz do gnojówki, silos murowany (25m x 2,5m) oraz 4 drzewa owocowe i drzewostany miękkie. Zaciągnięto w latach 1953-1958 kredyty krótko i długoterminowe na prace budowlane, remonty, zakup stada podstawowego i materiału siewnego. Działanie te pozwoliły spółdzielcom rozwijać gospodarstwo na szerszą skalę. Jednak pierwsze lata wspólnego gospodarowania niestety nie przyniosły wyraźniejszych oznak poprawy sytuacji materialnej spółdzielców i ich rodzin.

W 1963 roku liczba członków Spółdzielni wynosiła 15 osób. Powierzchnia gruntów zwiększyła się do 144 ha (44%). Wydajność 4 zbóż wynosiła 25 q/ha, buraków 300 q/ha, ziemniaków 150 q/ha. Wskaźniki wydajności kształtowały się na przeciętnym poziomie, ze wzglądu na słabą glebę, brak odpowiedniej wiedzy, doświadczenia, narzędzi i urządzeń technicznych. Liczba sztuk bydła wzrosła z 15 do 46, liczba koni spadła z 10 do 8, pogłowie trzody chlewnej wzrosło z 8 do 86 sztuk. Od krowy osiągnięto przeciętnie 3200 l rocznie.

Na początku lat 60-tych przyjęto nowy statut. Cele Spółdzielni określono następująco: polepszenie warunków życia członków, zaspokojenie socjalnych i kulturalnych potrzeb członków oraz podnoszenie ich świadomości społecznej i rozwój produkcji w drodze do unowocześnienia rolnictwa. Postawiono nowe zadania: prowadzenie zespołowej produkcji roślinnej i hodowlanej, prowadzenie zakładu betoniarskiego (produkcji betonu), prowadzenie transportu usługowego.

W 1969 liczba członków wynosiła 32 osoby.
Obszar gospodarstwa spółdzielczego obejmował 166,6 ha. Komisja gospodarcza ZSP w Łubnicy oceniła stan inwentarza martwego i żywego jako dobry a zabezpieczenia wystarczające. W marcu 1969 r. Walne Zgromadzenie członków wybrało nowy Zarząd Spółdzielni. Przewodniczącym Zarządu został Roman Marach - dotychczasowy kierownik produkcji.

Rozwój gospodarczy

Od początku lat 70-tych Spółdzielnia przygotowywała się do zasadniczych przeobrażeń o chrakterze jakościowym. Zmieniono nazwę na Rolnicza Spółdzielnia Produkcyjna w Łubnicy. W 1976 r. uchwalono, że Spółdzielnia prowadzi zespołową produkcję hodowlaną, grupę remontow-budowlaną, świadczy usługi warsztatowe rolniczym spółdzielniom produkcyjnym i rolnikom indywidualnym, prowadzi działalność spedycyjną.

Liczba członków zwiększyła się do 43 w 1973 roku.
Powiększył się areał powierzchni gruntów do 192 ha. Średni plon 4 zbóż wynosił 27 q/ha, buraków cukrowych 346 q/ha, ziemniaków 144 q/ha, siana 48 q /ha. Hodowano w Spółdzielni 238 sztuk bydła (51 krów, 6 koni, 173 sztuki trzody chlewnej). W celu doskonalenia kadr, uruchomiono w szkole łubnickiej podstawowe studium zawodowe dla rolników, wktórym wzięło udział 13 osób. Spółdzielnia pokryła częśc kosztów wyposażenia przedszkola otwartego w 1976 roku w Zielęcinie i zapewniła codzienny dowóz 30 dzieci z Łubnicy do Zielęcina własnym srodkiem transportu.

Pod koniec lat 70-tych Spółdzielnia gospodarowała na 550 ha użytków rolnych, w tym 150 ha łąk. Przeważają grunty V i VI kl. Wydajność 4 zbóż 37 q/ha, buraków 380 q/ha, ziemniaków 250 q/ha. Produkcja z 1 ha wynosiła 48 tys. rocznie, a na 1 zatrudnionego 459 tys. rocznie. Hodowano 378 sztuk bydłą (92 krowy, 400 tuczników). Hodowano 900 owiec, około 3000 sztuk gęsi oraz lisy w różnych odmianach (polarne, pospolite, srebrzyste, platynowe, rude i krzyżówki). Stado lisów liczyło wtedy 150 samic i 70 samców.

W 1977 r. Spółdzielnia przejęłą w wyniku fuzji, RSP w Wilkowie Polskim. W 1979 roku nastąpiło połączenie z RSP w Reńsku i łubnicka Spółdzielnia ponownie byłą stroną przejmująca. Posiadała ona m.in. 18 ciągników, 23 przyczepy, 2 ładowacze obornika, 7 rozrzutników obornika, 4 siewniki, 2 kosiarki ciągnikowe, 3 kombajny (buraczany, ziemniaczany, zbożowy), młockarnię, 4 samochody ciężarowe, 2 samochody osobowo-towarowe.
Zorganizowano trzyletnie Wieczorowe Technikum Rolnicze w szkole łubnickiej. Na I semstr przyjęto 45 osób. Technikum ukierunkowano na potrzeby spółdzielni w Łubnicy, Ujeździe i Ruchocicach.
W 1978 roku otwarto stołówkę wydającą ok. 150 obiadów dziennie dla spółdzielców i ich rodzin. Obiady dofinansowane były z funduszu socjalnego Spółdzielni.
Do prac księgowych wprowadzono elektroniczną technikę obliczeniową (mikrokomputery).

Obraz Spółdzielni zmieniał się dynamicznie. Z małej, niepozornej instytucji, przekształciła się w duże wielkoobszarowe godpodarstwo o złożonej strukturze produkcyjnej.
Zarząd wskazywał, że każdy pomysł przynoszący dochód godny jest rozważenia i poparcia.

Zabezpieczenie socjalne

Mimo gwałtownie narastającego kryzysu gospodarczego w Polsce od początku lat 80-tych, nastąpił dalszy rozwój Spółdzielni, która zmieniła nazwę na Rolniczy Kombinat Spółdzielczy w Łubnicy. Postawiono nacisk na zabezpieczenie socjalne załogi i jej rozwój kulturalny.

W RKS Łubnica obowiązuje 8-godzinny dzień pracy w okresie letnim, zimą 7-godzinny, ze wszystkimi sobotami wolnymi. W przetwórstwie obowiązywała praca dwuzmianowa. W czasie żniw, sianokosów i wykopek obowiązuje praca w wydłużonym dniu pracy. Każdy zatrudniony otrzymuje odzież ochronną letnią i zimową oraz środki utrzymania czystości.
Urlopy są udzielane zgodnie z Kodeksem Pracy. Każdy członek ma prawo do korzystania z wczasów krajowych i zagranicznych, przy czym raz na dwa lata ma prawo do dofinansowania z funduszu socjalnego (do wczasów krajowych 70% kosztów skierowania, do wycieczek zagranicznych 50% kosztów wycieczki). Tradycją stały się, organizowane kilkudniowe wycieczki po Polsce. Dla dzieci, oprócz półkolonii z wycieczkami autokarowymi czy imprez okolicznościowych, organizowane są kolonie, obozy i zimowiska przy odpłatności rodziców 25% - reszta jest dofinansowywyana z funduszu socjalnego. Dla emerytów i rencistów organizowane są co roku w tzw. martwym sezonie, bezpłatne wczasy sanatoryjno-lecznicze oraz przyznawane są bezzwrotne zapomogi pieniężne.

Kombinat dysponował 75 mieszkaniami. Prawo do otrzymania mieszkania spółdzielczego członek nabywał po nienagannym przepracowaniu 2 lat w Spółdzielni. W celu stworzenia bazy kulturalnej w Łubnicy, wspólnie z mieszkańcami zbudowana została nowa remiza strażacka wraz z wiejskim ośrodkiem kultury. Co roku na miejscu odbywają się okresowe i specjalistyczne badania lekarskie załogi.

W 1986 roku Rolniczy Kombinat Spółdzielczy w Łubnicy posiadał na stanie: 25 ciągników, 35 przyczep, 2 ładowacze obornika, 8 rozrzutników obornika, 1 siewnik, 3 kosiarki ciągnikowe, 3 kosiarki samobieżne, 1 kombajn ziemniaczany, 3 kombajny zbożowe, 14 samochodów ciężarowych, 10 samochodów osobowo-towarowych, 6 samochodów osobowych, 2 autobusy, 2 żurawie (samochodowy i samojezdny).
Na początku lat 80-tych zrezygnowano z hodowli gęsi, które zaatakowane zostały inwazyjną chorobą układu pokarmowego. Uruchomiono wytwórnię kołder; niewielki zakład zatrudniający 9 kobiet, który pozwalał na zagospodarowanie pozostałego pierza gęsiego.
Rozwijano fermę lisów oraz fermę kur. W połowie lat 80-tych nastąpił dynamiczny wzrost produkcji jaj. W 1982 rozpoczęła działalność przetwórnia rolno-spożywcza w Augustowie. Będąc w bliskiej odległości od fermy kur, stała się doskonałym miejscem przerobu dla jaj. Produkowano w niej z żółtek majonez, natomiast z białek wytwarzano bezy w pobliskim Lubiechowie. Zakład w Augustowie nastawiony został również na konfekcjonowanie i przetwórstwo owocowo-warzywne.

Nowy ustrój

( treść w przygotowaniu )

Podsumowanie

Wiadomo, że warunki klimatyczno-glebowe w Łubnicy nie są najlepsze. Mimo tego, Spółdzielcy wybrali takie kierunki gospodarowania, które zapewniły im rozwój oraz egzystencję na przyzwoitym poziomie. Ze zgromadzonych funduszy wybudowano nowe domy mieszkalne i modernizowano stare, wieś wyposażono w przedszkole, wyremontowano i doposażono tutejszą szkołę oraz doprowadzono do utwardzenia lokalnych dróg.
Historia Spółdzielni w Łubnicy jest odzwierciedleniem zachodzących na wsi wielkopolskiej przeobrażeń natury socjologicznej. Polegały one na procesach integracyjnych mieszkańców. Współczesna Łubnica to już nowoczesna wieś, spleciona mocnymi więzami społeczność spółdzielcza i społeczność rolników indywidualnych. Są to więzy natury gospodarczej i rodzinnej.

Inwestycje

Główne inwestycje w RKS Łubnica 1955 - 1986

1955 - Wóz konny
1956 - Elektryfikacja Spółdzielni
1958 - Przyczepa ciągnikowa
1964 - Ładowacz
1966 - Ciągnik Ursus C-328, hydrofornie i wodociąg
1967 - Ciągnik Zetor Major
1968 - Rozrzutnik obornika
1969 - Kosiarka ciągnikowa, motocykl WSK, budynek 4-rodzinny
1970 - Obora na 88 szt. krów
1971 - Warsztat
1972 - Agronomówka
1973 - Samochód "Żuk"
1974 - Cielętnik, kombajn zbożowy "Vistula", wiata na maszyny, zbiornik p-poż.
1975 - Przejęcie budynków po Cegielni Augustowo, utwardzenie podwórza
1976 - Budynek 8-rodzinny, kombajn "Bizon"
1977 - Owczarnia I na 600 szt., stacja paliw
1978 - Owczarnia II na 600 szt., samochód osobowy "Fiat", Ferma Lisów w Śniatach
1979 - Rozbudowa obory do 120 szt.
1980 - Ferma kur Augustowo
1981 - Warsztat mechaniczny, kombajn ziemniaczany, budunek 4-rodzinny Śniaty
1982 - 3 budynki mieszkalne Łubnica, tartak
1983 - Wytwórnia Bezów Lubiechowo
1985 - Budynek mieszkalny 16-mieszkaniowy Łubnica
1986 - Przetwórnia w Augustowie, Owczarnia Kotusz, stolarnia, komputery "Elwro"

oprac. Flamingo Original na podst."RKS Łubnica 1953 - 1988" T.Mendel i K.Zimniewicz